مُحمّدِ اَمین

زیارت نبی اعظم (ص) در منابع اسلامی چه حکم و جایگاهی دارد؟ هدف اصلی نگارش این مقاله پاسخ علمی به پرسش بالاست. پس از تحقیق و بررسی منابع فریقین می توان نتیجه گرفت: مستحبات زیارت پیامبر (ص) که با ادله قطعی ثابت است، اختصاص به شیعیان ندارد و از اجماعیات اسلامی بلکه از ضروریات دین محسوب می شود و فتوای بعضی منحرفان به پیروی از ابن تیمیه مبنی بر حرمت شدّ رحال به قصد زیارت قبر پیامبر (ص) فاقد وجاهت علمی است. زیارت پیامبر (ص) موهبتی است که مسلمانان در پرتو اجتماع در اطراف این کانون نور می توانند به وحدت برسند.

آنچه در ذیل می خوانید، سخنرانی استاد فرزانه حضرت آیت الله محمدهادی معرفت(ره) می باشد که در نشست علمی «روش شناسی تفسیری پیامبر اعظم (ص)» در مدرسه عالی امام خمینی(ره) در آذرماه85 ایراد گردیده است. 

بسیاری از مفسران اهل سنت در ذیل آیه اول سوره انشراح، «الم نشرح لک صدرک»، روایات مختلفی را در تفسیر آیه بیان نموده و توهم نموده اند که مراد از شرح صدر همان شکافتن شکم پیامبر (ص) است. آنان این عمل شکافتن شکم و قلب پیامبر (ص) را حداقل در پنج مورد استدلال نموده اند.

در روایات اهل سنت تعارض شدیدی در مورد این عمل جراحی دیده می شود تعارض از حیث زمان و مکان، تعارض از حیث اینکه چه کسی یا کسانی این عمل جراحی را انجام داده اند و این که چه چیزی از شکم و قلب پیامبر (ص) بیرون آوردند و چه چیزی را داخل قلبش گذاشته اند. همچنین تعارض این روایات با روایات مهر نبوت و آیات و نیز دهها اشکال دیگر.

با توجه به شواهد فراوان قرآنی، روایی و تاریخی، این روایات پایه و اساس ندارد و طبق گفته برخی دانشمندان فریقین؛ جعلی و از اسرائیلیات است. و لذا از این روایات جز تمسخر گرفتن شخصیت پیامبر و توهین رسالت، چیزی عاید نمی شود.

یازده آیه از قرآن ذکر شده که همگی مربوط به نبی مکرم اسلام (ص) است. این آیات دارای عناوینی هستند که برخی به ظاهر آنها تمسک جسته و شبهاتی را مطرح نموده اند؛ مانند غفران و مغفرت الهی در آیه اول و دوم سوره فتح؛ که توهم شده غفران وقتی تعلق می گیرد که گناهی صادر شده باشد. یا عناوین ذنب، توبه، نسیان، عفو، خوف و خشیت و حرمت که مورد استشهاد ظاهربینانه قرار گرفته در این نوشتار بررسی و نقد شده است.

خانم مینو صمیمی، نویسندة کتاب، در غرب زندگی و تحصیل نموده است و به تدریس ادبیات پرداخته و هنگامی که وارد عرصه تألیف شده و کتاب سلحشوران مؤنث خدا، زنان و انقلاب اسلامی را در دست تحقیق داشته است، به بسیاری از نوشته هایی برخورد کرده که حاوی تصاویری زشت و غیراخلاقی از اسلام و پیامبر آن بوده اند. وی درباره هدف از تألیف این کتاب می نویسد: